عشق یعنی با تو خواندن از جنون

 عشق یعنی سوختن ها از درون

عشق یعنی سوختن تا ساختن

عشق یعنی عقل و دین را باختن

 عشق یعنی دل تراشیدن ز گل

عشق یعنی گم شدن در باغ دل

عشق یعنی تو ملامت کن مرا

عشق یعنی می ستایم من تو را

 عشق یعنی در پی تو در به در

عشق یعنی یک بیابان درد سر

عشق یعنی با تو آغاز سفر

عشق یعنی قلبی آماج خطر

 عشق یعنی تو بران از خود مرا

عشق یعنی باز می خوانم تو را

عشق یعنی بگذری از آبرو

عشق یعنی کلبه های آرزو

عشق یعنی با تو گشتن هم کلام

عشق یعنی انتظار یک سلام

عشق یعنی دست هایی رو به دوست

عشق یعنی مرگ در راهت نکوست

 عشق یعنی شاخه ای گل در سبد

عشق یعنی دل سپردن تا ابد

 عشق یعنی سروهای سربلند

عشق یعنی خارها هم گل کنند

 عشق یعنی تو بسوزانی مرا

عشق یعنی سایه بانم من تو را

 عشق یعنی بشکنی قلب مرا

عشق یعنی می پرستم من تو را

 عشق یعنی آن نخستین حرف ها

 عشق یعنی در میان برف ها

عشق یعنی یاد آن روز نخست

 عشق یعنی هر چه در آن یاد توست

عشق یعنی تک درختی در کویر

 عشق یعنی عاشقانی سر به زیر

عشق یعنی بگذری از هفت خان

 عشق یعنی آرش و تیر و کمان

عشق یعنی حسین جانفشان

 عشق یعنی خلوت عاشق به شب،

جانماز نیمه باز عشق یعنی لحظه ی تکبیر روح،

جسم خاکی غرق در احرام نور

عشق یعنی اشک توبه در قنوت،

 خواندنش با نام غفارالذنوب

عشق یعنی چشمها هم در رکوع،

شرمگین از نام ستارالعیوب

عشق یعنی سر سجود و دل سجود،

 ذکر یارب یارب از عمق وجود

عشق یعنی لحظه ی ناب دعا،

التماس دیدن رخسار یار!

عشق یعنی دل سپردن در الست

 از می وصل الهی مست مست

عشق یعنی ذکر ناموس خدا

یا علی گفتن به زیر دست و پا

عشق یعنی جلوه صبر خدا شرم ایوب نبی

از مرتضی عشق بر دلها شهادت می دهد

عشق بر غمها حلاوت می دهد

عشق بر دلداده فرمان می دهد

 عاشق جان داده را جان می دهد

ادامه مطلب...

زندگی کوتاه است، قواعد را بشکن،

سریع فراموش کن،

 به آرامی ببوس،

 واقعاً عاشق باش،

 بدون محدودیت بخند،

و هیچ چیزی که باعث خنده ات میگردد را رد نکن.

بگذارید و بگذرید

ببینید و دل مبندید

چشم بیندازید و دل مبازید

که دیر یا زود باید گذاشت و گذشت

امام العارفین امیرالمومنین(علیه السلام)

**************************************

الهی من ذالذی  ذاق حلاوة محبتک فرام منک بدلا

خدایا چه کسی طعم محبت تو را چشید و عاشق تو شد اما غیر از تو را برگزید

مفاتیح - مناجات خمس عشرة

هیچوقت مغرور نشو

چون برگ ها وقتی فکر میکنن طلا شدن از درخت جدا میشن

شکستن دل، به شکستن استخوان دنده می‌ماند؛ از بیرون همه‌چیز روبه‌راه است، اما هر نفس، درد ا‌ست که می‌کشی

گاهی گمان نمیکنی ولی میشود
گاهی نمیشود که نمیشود!!
گاهی هزار دوره دعا بی اجابت است
گاهی نگفته قرعه به نام تو میشود!!!
گاهی گدای گدایی و بخت با تو نیست.
گاهی تمام شهر گدای تو میشود!!!
پس بمان و بدان که زندگی تاس خوب آوردن نیست، تاس بد را خوب بازی کردن است...!

آنکه خاطرت را میخواهد حتما نفسی میخواهد ، نفسم باش که خاطرت را خیلی میخواهم

بگذار تا شیطنت عشق چشمان تو را بر عریانی خویش بگشاید. هرچند آن بجز معنی رنج و پریشانی نباشد. اما کوری را هرگز بخاطر آرامش تحمل مکن

نبسته ام به کس دل نبسته کس به من دل

چو تخته پاره بر موج     رها رها رها من
ز من هر آنکه او برد چو دل به سینه نزدیک

به من هر آنکه نزدیک از او               جدا جدا من
نه چشم دل به سویی نه باده در سبویی

که ترکنم گلویی                                              به یاد آشنا من
ستاره ها نهفتم در آسمان ابری

دلم گرفته ای دوست                                                                   

هوای گریه با من