گر بساط می و معشوق نباشد به میان

به چه امید توان سحر از جا برخواست.

#

چشمی که تو را د یده بود ای دلبر

پس چون نگرد به روی معشوق دگر

#

در خودم غلطم که من چه نامم

معشوقم و عاشقم کدامم؟

#

عشق چو کامل شود،‌معشوق و عاشق را زهم

می نشاید فرق کرد الا ز روی اعتبار

#

عاشق و معشوق و عشق هر سه بر ما یکی است

در دو جهان هست نیست جز یک دیگر مرا

#

 این عاشقانه‌ها نمی‌دانم از کدام افراد از یاد رفته و در خاک غنوده است.اما قطعا آنچنان آتش عشقی در دلشان شعله کشیده که هنوز شعله ور است.